Het verhaal van het mysterieuze vlot Schiermonnikoog: "Band ging sneller dan ik"

Een bijzonder vlot trok zondag de aandacht van de vuurtorenwachter Schiermonnikoog: een houten stoel op een pallet boven op een trekkerband was aangespoeld op het eiland. De 73-jarige eigenaar Hessel doet zijn verhaal.
© Plysje Skiermûntseach
Hij wilde met zijn zelfgemaakte vlot de zee op. "Ik was het steeds al van plan, maar door drukte kwam het er niet van. Ik wil alleen de zee op als er niet te veel mensen zijn", vertelt Hessel. "Dus de bouwvak moest eerst voorbij zijn. Toen moesten de militairen hier weer zo nodig oefenen, dus dat wilde ik ook afwachten."

Wachten op het juiste moment

Ook de wind moest goed staan. "Zaterdag dacht ik aan het einde van de dag: het moet toch maar gebeuren. Daarom ben ik op het vlot gestapt." Hij ging tussen Moddergat en Wierum de dijk over en de zee in.
Het was steeds wachten op het juiste moment. "Het ging niet in een keer goed. Ik had het ook niet zo goed voorbereid. De stoel stond nog niet op het vlot en de pallets ook niet, want anders kon het geheel niet door de deur. Ik heb een schuur met smalle deuren. Daar moest ik de trekkerband uit rollen."
Toen kwam hij erachter dat de plastic voorraadbak voor proviant op zee niet onder de stoel paste. Er zat een stuk hout in de weg. "Dat moest ik eerst weghalen. Daarna heb ik de pallet met de stoel klaargemaakt. Ik had de gaten al geboord. Met een kar had ik de pallet-met-stoel naar de zeedijk gebracht. Vervolgens heb ik de trekkerband uit het hok gerold."

Pijnlijke knieën en heupen

Het vervoer ging met een geleende surfkar. "De kar kon het net houden. De band weegt 120 kilo. Dat is meer dan een surfplank. Het ging eigenlijk best goed. Ik was aardig ver, maar toen zakte de boel in elkaar. De band lag op de weg en ik kon hem zelf niet meer optillen. Het is me gelukt. Ik wist ook meteen dat ik nog knieën en heupen heb, want die deden behoorlijk pijn."
De band ging sneller dan ik.
Bij de zeedijk leek het plannetje van Hessel te mislukken
De trekkerband moest over de zeedijk. "Dat lukte, maar de band was sneller dan ik en rolde voor mij uit. Ik dacht: die zien we nooit meer terug." Het kwam toch nog goed en hij zette de band vast met een stuk touw. "Ik had wel twintig meter touw bij me. Het was niet de eerste keer dat ik met een ding weg ben."
In 2016 is Hessel ook een keertje de zee opgegaan en voor de coronatijd heeft hij het ook eens geprobeerd. "Het lijkt wel een sport, maar daar houd ik nu mee op. Dit was wel de laatste keer."

Oefenen in een pierenbadje

Hij wilde met het vlot van Wierum naar Lauwersoog varen. "De wind stond goed en ik kwam bij Moddergat aan. Het was windkracht vier en de golven waren zo'n dertig à veertig centimeter. De band hield het goed. Ik heb hem eerst getest, hoor. In een pierenbadje met 75 centimeter water."
Hessel kan niet zwemmen. "Ik had een zwemvest aan. Maar ik moet eerlijk zeggen: dat heb ik in 1971 gekocht, want toen kocht in een tweedehands kano. Het zwemvest is nog nooit nat geweest. Ik heb het wel altijd aan als ik op het water ben."

Waar ging het mis?

"Bij Moddergat lukte het varen niet meer: het was eb geworden en het water stond te laag. Ik liep vast. Alles deed me pijn en ik wilde er niet de hele nacht zitten. Bij Peazens is een pier en ik had gedacht dat het vlot daar de volgende dag wel terecht zou komen."
Buurman zei dat het vlot bij Schiermonnikoog lag.
Hessel dacht dat het vlot bij Peazens zou liggen, maar het liep anders
Hij had berekend dat het de volgende dag 's middags hoogwater zou zijn. "Ik sliep een gat in de dag. Om een uur of elf kwam een buurman vragen of het mijn vlot was. Buurman zei dat het vlot bij Schiermonnikoog lag. Dat had hij op Facebook gezien. De buren werden gebeld door de politie en ik later ook."
Hij was vergeten dat het 's nachts vloed wordt. "Dat is me ontschoten. Er wat niets aan de hand geweest als de wind maar niet was gaan liggen."

De zee blijft trekken

Het vlot is nog op Schiermonnikoog. Hessel hoeft het niet terug. "Aan kosten ben ik 170 euro kwijt voor de trekkerband. De pallet, het touw en de stoel heb ik gekregen. Ze wisten niet dat ik er de zee mee op ging."
De zee blijft trekken, al was dit wel de laatste keer met een vlot. "De zee is elke keer weer anders." Hij had het liefst een catamaran gekocht, maar daar had hij geen geld voor. Als iemand Hessel voor een tocht op zee uitnodigt, dan zegt hij zeker geen nee.
Hessel doet zijn verhaal