Het duinzand bij Oosterend op Terschelling kan weer stuiven

Maar er is over meegepraat en nagedacht om te voorkomen dat het zand in het dorp belandt, zegt boswachter Sandra Knop van Staatsbosbeheer over de nieuwe, open stukken duin. "Ze liggen ook allemaal in een bepaalde richting, zodat vooral de wind uit het zuidwesten er vat op heeft. Met een noordwesterstorm ligt het echt in de luwte."

Een graafmachine heeft als een soort van kaasschaaf de bovenste laag eraf gehaald, in doorsnede zo'n vijftien centimeter diep. Knop: "Dit hele duingebied heeft een tapijt van grassen en mossen. En die versterken elkaar alleen." Dat is ook mede het gevolg van stikstof die in de duinen neerslaat.

"Wij willen hier juist weer wat openheid en variatie in het duingebied creëren", vertelt Knop. "Zodat we meer diversiteit in dit stukje hebben en het unieke van een duinlandschap een beetje helpen."

Bij paal zes zijn ook nog twee grote kerven gemaakt. Daar is het allemaal wat dieper afgegraven en stuift het zand ook dieper het gebied in.

En terwijl het zand bij Oosterend kalkarm is, is het zand in de kerven dichter bij zee kalkrijk. Er zijn specifieke planten die het hier goed op doen, bijvoorbeeld een aantal orchideesoorten.

Maar ook de veel kleinschaligere ingreep bij Oosterend moet resultaat opleveren voor de natuur. "Vooral het konijn heeft hier profijt van, maar ook het hondsviooltje en het zandblauwtje", zegt Knop. En de parelmoervlinder heeft bijvoorbeeld het viooltje weer nodig om eitjes op af te zetten.

En wat goed is voor konijnen is ook goed voor tapuiten en bergeenden, want die broeden in verlaten konijnenholen. De tapuit kan die hulp ook goed gebruiken. De populatie op het vasteland is bijna uitgestorven en aan de kust gaat het relatief beter met deze rode lijstsoort.